به مزرعه گندم نگاه کرد .

خیلی قشنگ بود . از کنار آن جویباری باریک جاری بود

کشاورز هم زیر سایه درخت آرمیده بود .

مقابلش میوه و غذا و قلیان قرار داشت .

خوشش آمد .

تابلو را از نقاش خرید .

بخشد گناه دوزخیان را خدا اگر

ابرو تکان دهد به سخا شاه کربلا

بخشد گناه دوزخیان را خدا اگر

ابرو تکان دهد به سخا شاه کربلا

السلام ای خانه نور ولا

السلام ای بیت انوار خدا

السلام ای کوچه دلواپسی

بر ولایت یاوری ناید کسی

السلام ای شهر پر آشوب و درد

ای مدینه خالی از مردان مرد

السلام ای یاس ای یاس کبود

رکعتی از عشق بی ذکر سجود

السلام ای لاله خونین بدن

حامی مولا علی با جان و تن

السلام ای مادر آلاله ها

ای به گرد شمع تو پروانه ها

السلام ای حامی مولا سلام

ای تمام غربت زهرا سلام

عشق یعنی کربلا یعنی جنون

عشق یعنی رد شدن از خط خون

عشق یعنی دست ساقی حرم

عشق یعنی اشک حامی حرم

عشق عباس است و مشکی پرزآب

یا فرات است و لبی عطشان آب

عشق یعنی راه تا شام بلا

گریه های مخفی و اشک و عزا

عشق یعنی خیمه های سوخته

چشم بر گودال خونین دوخته

خدایا به آنان که زانها پلاکی به جاست

کمی استخوان مشت خاکی به جاست

خدایا به یاران هور و به باران نور

 به مجنون و اروند و شبهای خور

به مقداد و سلمان به بدر و کمیل

به همت به چمران چراغی سهیل

به والفجر هشت و به فتح المبین

شب حمله و سیم و میدان مین

به گردان میثم به عماریان

به آن آسمانی ترین خاکیان

به رد گلوله که بر سینه زد

به تیمی که در جبهه ها خیمه زد

به آنان که در خون شنا کرده اند

مرا با جنون آشنا کرده اند

به آنان که مست ولایی شدند

شبی تا خدا رفته فانی شدند